ابداع یک پلیمر ضد خوردگی، خود ترمیم و قابل بازیافت
به گزارش لینک بگیر، مهندسان سوئیسی موفق به ابداع یک ماده همه کاره جدید شده اند که می تواند در مقابل فرسایش و خوردگی به خوبی مقاومت کند، ضمن این که خود ترمیم و قابل بازیافت است.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، فرسایش و خوردگی تقریبا بر هر چیزی که انسان می سازد، از آسمان خراش ها و پل ها گرفته تا هواپیماها، قطارها و اتومبیل ها تاثیر می گذارد. توسعه مواد و پوشش های جدید مقاوم در مقابل خوردگی یک نیاز همیشگی است و الان دانشمندان یکی از آنها را با خصوصیت های جذاب فراوان توسعه داده اند.
مهندسان در دانشگاه ETH زوریخ یک ماده همه کاره جدید ساخته اند که می تواند به نبرد مداوم در مقابل خوردگی ساختمان ها و وسایل نقلیه کمک نماید.
این پوشش پلیمری نه تنها در مقابل خوردگی مقاومت می کند، بلکه ترک ها را در حین شکل گیری پر می کند و در واقع به صورت خودکار صدمه به خویش را ترمیم می کند و در انتهای عمر خود هم قابلیت بازیافت دارد.
این ماده جدید، پلی(فنیلن متیلن) یا به اختصار PPM نامیده می شود و میتوان آنرا روی هر سطحی افشانه کرد تا به یک پوشش پلیمری جامد تبدیل گردد.
پژوهشگران برای آزمایش این که این ماده چگونه بعنوان مانعی در مقابل خوردگی عمل می کند، آزمایش فرسودگی تسریع شده ای را انجام دادند که در آن نمونه هایی از آلیاژ آلومینیوم در معرض یک محلول نمکی با و بدون پوشش PPM قرار گرفتند و مشاهده شد که فلزات پوشش داده شده با لایه های PPM به ضخامت ۳۰ و ۵۰ میکرومتر، بعد از چرخه های زیاد فرسودگی سریع، خوردگی قابل توجهی از خود نشان ندادند.
PPM همینطور توانایی خود ترمیمی را از خود نشان داد. هنگامی که محققان به عمد این پوشش را خراش دادند و سپس آنرا در محلول قرار دادند، مشخص شد که به سرعت خراش خویش را برطرف می کند.
این کار به این علت عملی می شود که محلول با آلومینیوم واکنش می دهد که سبب می شود آن ناحیه صدمه دیده گرم شود و پلیمر به اندازه ای ذوب شود که در شکاف بوجود آمده جریان یابد و آنرا پر کند.
بعد از پر شدن، تماس بین محلول و فلز قطع می شود، ازاین رو سرد می شود و پوشش یک مرتبه دیگر سخت می شود.
این پلیمر در صورت احتیاج به مداخله انسانی، هشدارهای پیشرفته ای در مورد نوع صدمه هم می دهد. PPM زیر نور فرابنفش، فلورسانس می شود، ازاین رو اگر صدمه دیده باشد، ترک های بوجود آمده به خوبی قابل تشخیص می شوند.
این پلیمر حتی در انتهای عمر خود هم بی مصرف نمی گردد، چون که میتوان آنرا بازیافت کرد و روی سطح جدیدی اعمال کرد. این در شرایطی است که در مقابل، پلیمرهای مشابه را فقط میتوان به زباله دان انداخت یا سوزاند.
محققان در آزمایش های خود این پلبیمر را با تنها نرخ پنج درصدی از دست رفتن ماده بازیافت کردند و حتی بعد از پنج دوره استفاده مجدد، عملکرد آن اختلال پیدا نکرد.
پژوهشگران هم اکنون درحال ثبت حق اختراع برای این ماده هستند و در عین حال، مطالعات بیشتر روی راه های بهبود فرمول آنرا بررسی می کنند.
این پژوهش در مجله Polymers انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب