تلسکوپ هابل یک سیاه چاله بزرگ سرگردان را کشف کرد
به گزارش لینک بگیر، عکس ۶ تکه از یک اختلال جزر و مدی در اطراف یک سیاه چاله کلان جرم، برخورد با یک ستاره و به دنبال آن انفجاری را نشان داده است که در مشاهدات پرتو ایکس و نور مرئی تلسکوپ فضایی هابل شناسایی شده است.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا، مانند صحنه ای از یک فیلم علمی-تخیلی، ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ های ناسا «آرواره های فضایی» را پیدا کرده اند.
به نقل از ناسا، در فاصله ۶۰۰ میلیون سال نوری از زمین در اعماق فضای سیاه رنگ بین ستاره ها، هیولایی نامرئی کمین کرده است و هر ستاره سرگردانی را که بسمت آن سقوط می کند، می بلعد. این سیاه چاله موذی حضور خویش را در یک رویداد اختلال جزر و مدی که اخیرا شناسایی شده است، آشکار کرد. در آنجا یک ستاره از هم پاشید و در یک انفجار تابشی دیدنی بلعیده شد. این رویدادهای اختلال مانند کاوشگرهای قوی فیزیک سیاه چاله ها هستند و شرایط لازم را برای پرتاب فوران ها و بادها هنگامی که یک سیاه چاله درحال بلعیدن یک ستاره است، آشکار می کنند و توسط تلسکوپ ها بعنوان اجرام درخشان دیده می شوند.
این رویداد جزر و مدی جدید که AT2024tvd نام دارد، به ستاره شناسان کمک کرد تا با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا، یک سیاه چاله غول پیکر سرگردان را شناسایی کنند. مشاهدات مشابه دیگر از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا و تلسکوپ آرایه بسیار بزرگ NRAO هم نشان داد که این سیاه چاله از مرکز کهکشان منحرف شده است.
جالب اینجاست که این سیاه چاله با جرم یک میلیون خورشید دقیقا در مرکز کهکشان میزبان و جایی که معمولاً سیاه چاله های کلان جرم یافت می شوند، قرار ندارد و به صورت فعال مواد اطراف را می بلعد. از حدودا ۱۰۰ رویداد اختلال جزر و مدی که تابحال طی بررسی های نوری آسمان ثبت شده اند، این اولین باری است که یک اختلال جزر و مدی با جابه جایی مکان شناسایی شده است. بقیه موارد با سیاه چاله های مرکزی کهکشان ها مرتبط هستند.
در واقع، در مرکز کهکشان میزبان یک سیاه چاله کلان جرم متفاوت با وزن ۱۰۰ میلیون برابر جرم خورشید وجود دارد. دقت نوری هابل نشان داده است که اختلال جزر و مدی تنها ۲۶۰۰ سال نوری از سیاه چاله بزرگ در مرکز کهکشان فاصله داشته است. این تنها یک دهم فاصله بین خورشید ما و سیاه چاله کلان جرم مرکز کهکشان راه شیری است.
این سیاه چاله بزرگتر با جذب گاز درحال سقوط، انرژی از خود ساطع می کند و بعنوان یک هسته کهکشانی فعال طبقه بندی می شود. به طرز عجیبی، این دو سیاه چاله بسیار بزرگ در یک کهکشان وجود دارند، اما از نظر گرانشی بعنوان یک جفت به یکدیگر وابسته نیستند. سیاه چاله کوچکتر امکان دارد در نهایت به شکل مارپیچی به مرکز کهکشان برود با سیاه چاله بزرگتر ادغام شود، اما هم اکنون به قدری از هم فاصله دارند که نمی توانند از نظر گرانشی به هم وابسته باشند.
یک اختلال جزر و مدی زمانی اتفاق می افتد که یک ستاره درحال سقوط توسط نیروهای جزر و مدی گرانشی بزرگ یک سیاه چاله کشیده می شود. بقایای خردشده ستاره به مدار دایره ای اطراف سیاه چاله کشیده می شوند. این امر، شوک ها و جریان های خروجی با دمای بالا را بهمراه دارد که میتوان آنها را در نور ماوراءبنفش و مرئی مشاهده کرد.
«یوهان یائو»، پژوهشگر ارشد این پروژه از «دانشگاه کالیفرنیا برکلی» اظهار داشت: AT2024tvd نخستین اختلال جزر و مدی با انحراف زمانی ثبت شده توسط بررسی های نوری آسمان است و امکان کشف این جمعیت گریزان از سیاه چاله های سرگردان را با بررسی های آینده آسمان فراهم می آورد. نظریه پردازان تابحال توجه زیادی به این اختلالات همراه با انحراف زمانی نکرده اند. من فکر می کنم این کشف دانشمندان را ترغیب می کند تا به دنبال نمونه های بیشتری از این نوع رویداد باشند.
این پژوهش در «The Astrophysical Journal Letters» به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب