تولید داروی مالاریا با كمك یك روش سازگار با محیط زیست
لینك بگیر: یك پژوهشگر روس موفق شده تا روشی سازگار با محیط زیست را برای تولید داروی مالاریا عرضه نماید.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از بیوتک، یکی از شیمیدانان "دانشگاه دوستی ملل روسیه"(RUDN) روسیه، روشی سازگار با محیط زیست را برای تولید داروی "داپسون"(Dapsone) عرضه کرده است که رشد عوامل مالاریا و جذام را مهار می کند.
مولفه اصلی این واکنش، هیدروژن پراکسید است که ترکیبات مخرب زیست محیطی به وجود می آورد و تنها محصول جانبی آن آب ساده است. این روش بر خلاف فناوری های دیگر، تنها یک مرحله تولید داپسون را شامل می شود و به دمای بالا نیازی ندارد. کاتالیزگر این واکنش می تواند بدون این که تاثیر آن کم شود، باردیگر مورد استفاده قرار بگیرد.
خیلی از افراد فکر می کنند که جذام، یک بیماری مربوط به گذشته است اما با حدود ۲۰۰ هزار بیمار که سالانه در جهان خصوصاً در هند، برزیل و نپال ثبت می شوند. با کمک آنتی بیوتیک هایی که از رشد باکتری "مایکوباکتریوم"(Mycobacterium) پیشگیری می کنند، می توان برای کنترل و درمان این بیماری اقدام نمود.
در مقابل، مالاریا یکی از قابل گسترش ترین بیماری های جهان است که سالانه ۲۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا می شوند. گسترش "پلاسمودیوم"(Plasmodium) که عامل بروز این بیماری است، با کمک آنتی بیوتیک ها مهار می شود.
داپسون، یک داروی ایمن و دردسترس است که می تواند برای مقابله با هر دو بیماری موثر باشد و در لیست داروهای ضروری " سازمان جهانی بهداشت"(WHO) قرار دارد. در هر حال، تولید این دارو با روش های سازگار با محیط زیست صورت نمی گیرد و به استفاده از دمای بالا و اسیدهای تهاجمی مانند اسید سولفوریک نیاز دارد. "رافائل لوک"(Raphael Luke)، شیمیدان دانشگاه دوستی ملل روسیه، یک فناوری سازگار با محیط زیست برای تولید داپسون طراحی نموده است که می تواند تولید آنرا افزایش دهد تا دارو در دسترس بیشتر بیماران قرار بگیرد.
در این روش جدید، واکنش های مورد نیاز برای انجام شدن روند تولید داپسون، در دمای اتاق صورت می گیرد و تنها یک مرحله دارد. لوک اظهار داشت: هیچ کدام از روش های ابتدایی تولید داپسون، بطور کامل سازگار با محیط زیست نیستند و چندین مرحله را طی می کنند. این پیچیدگی، امکان تولید محصولاتی جانبی را نیز می افزاید که باید از واکنش پاک شوند.
لوک و گروهش، کاتالیزگری از جنس"پلی اکسومتالات"(polyoxometalate) ابداع کردند. افزایش خاصیت های اسیدی این کاتالیزگر به آن امکان داد تا در دمای پایین عمل کند. پژوهشگران برای این که از حذف کاتالیزگر در این واکنش پیشگیری کنند، ترکیبات جدیدی را به کار بردند. آنها از یک هیدروژل استفاده کردند که از پروپانوئیک اسید و آکریل آمید ساخته شده بود. این کاتالیزگر قابلیت چندین بار استفاده را دارد و می توان حداقل سه بار از آن استفاده کرد؛ بدون این که تاثیر و کارآیی آن از بین برود.
این پژوهش، در مجله "Microporous and Mesoporous Materials" به چاپ رسید.
منبع: linkbegir.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب