سیاراتی كه جهت زندگی بهتر از زمین هستند!
لینك بگیر: بگفته اخترشناسان، برخی از سیاره ها ممكنست جهت زندگی بهتر از سیاره زمین باشند.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، سیاره زمین لزوما بهترین سیاره جهان نیست. پژوهشگران دو جین سیاره را در خارج از منظومه شمسی ما شناسایی کرده اند که ممکنست از زمین شرایط مناسب تری جهت زندگی ما داشته باشند.
در مطالعه ای که اخیرا توسط "دیرک شولز-ماکوچ" دانشمند دانشگاه ایالتی واشنگتن در مجله Astrobiology انتشار یافته است، جزئیات خاصیت های سیارات بالقوه قابل سکونت آمده است که شامل سیاره های مسن تر، کمی بزرگتر، کمی گرمتر و احتمالاً مرطوب تر از زمین است.
بگفته ستاره شناسان، زندگی می تواند با سهولت بیشتری در سیاره هایی رشد کند که با سرعت کمتری به دور ستاره هایی با طول عمر بیشتر از خورشید ما می گردند.
گفتنی است که این ۲۴ سیاره بالقوه قابل سکونت بیش از ۱۰۰ سال نوری با ما فاصله دارند، اما "دیرک" می گوید که این مطالعه می تواند به تمرکز کوشش های رصدی آینده مانند تلسکوپ فضایی "جیمز وب" ناسا، رصدخانه فضایی "LUVIOR" و تلسکوپ فضایی "پلاتو"(PLATO) متعلق به آژانس فضایی اروپا(ESA) کمک نماید.
وی می گوید: ما با ظهور تلسکوپ های فضایی نسل جدید، اطلاعات بیشتری خواهیم گرفت. بدین سبب انتخاب برخی اهداف مهم می باشد. ما باید روی برخی از سیارات متمرکز شویم که امیدوار کننده ترین شرایط را جهت زندگی پیچیده دارند. با این وجود، باید مراقب باشیم که در جستجوی کره زمین دوم گیر نکنیم، برای اینکه ممکنست سیاراتی وجود داشته باشند که جهت زندگی مناسب تر از زمین ما باشند.
وی برای این مطالعه دو ستاره شناس به نام "رنه هلر" از موسسه تحقیقات منظومه شمسی "مکس پلانک" و "ادوارد گوینان" از دانشگاه "ویلانووا" همکاری کرد تا معیارهای زیست پذیری این سیاره ها را شناسایی کند و در ۴۵۰۰ سیاره فراخورشیدی شناخته شده جستجو کند.
نامزدهای قابل سکونت به این معنا نیستند که این سیارات بطور قطع دارای حیات درون خود هستند، بلکه فقط به مدلول این است که دارای شرایطی هستند که برای ظهور حیات مساعد است.
پژوهشگران، منظومه های ستاره-سیاره ای دارای سیاره های سنگی و خاکی را که در منطقه قابل سکونت دارای آب مایع هستند، از بایگانی داده های تلسکوپ "کپلر" انتخاب کردند.
در صورتیکه خورشید مرکز منظومه شمسی ما است، طول عمر آن نسبتاً کوتاه و کمتر از ۱۰ میلیارد سال است. از آنجائیکه تقریباً ۴ میلیارد سال طول کشیده تا هر نوع حیات پیچیده روی زمین ظاهر شود، ممکنست سوخت خیلی از ستاره های مشابه با خورشید ما که ستاره های G نامیده می شوند، پیش از اینکه حیات پیچیده در منظومه آنها ایجاد شود، تمام شود.
پژوهشگران علاوه بر بررسی سیستم ها یا منظومه های دارای ستاره های G خنک تر، به بررسی سیستم هایی با ستاره کوتوله K پرداخته اند که تا حدی خنک تر، دارای جرم و نور کمتری نسبت به خورشید ما هستند. ستاره های K دارای طول عمر طولانی ۲۰ تا ۷۰ میلیارد سال هستند. این امر موجب می شود که سیارات موجود در مدار آنها عمر بیشتری داشته باشند و به حیات، زمان بیشتری برای ظهور و پیشرفت و پیچیده شدن می دهد.
با وجود این، سیاره ها برای سکونت پذیری نباید آن قدر پیر باشند که گرمای "زمین گرمایی" خودرا تمام کرده و فاقد میدان های ژئومغناطیسی محافظ باشند. زمین حدود ۴.۵ میلیارد سال عمر دارد، اما پژوهشگران استدلال می کنند که بهترین سیاره برای میزبانی از حیات، سیاره ای است که بین ۵ میلیارد تا ۸ میلیارد سال قدمت داشته باشد.
البته اندازه و جرم نیز مهم می باشد. سیاره ای که ۱۰ درصد بزرگتر از زمین است، باید زمین قابل سکونت بیشتری داشته باشد. انتظار می رود سیاره ای که حدود ۱.۵ برابر زمین جرم دارد، گرمای داخلی خودرا بوسیله پوسیدگی و زوال رادیواکتیو بیشتر حفظ کند و همین طور گرانش بیشتری برای حفظ جو خود در مدت زمان طولانی تری داشته باشد.
آب کلید حیات است و پژوهشگران معتقدند مقدار کمی بیشتر از آن خصوصاً به صورت رطوبت و ابر، کمک می نماید. دمای کمی گرمتر، دمای سطحی متوسط حدود ۵ درجه سانتیگراد بیشتر از زمین همراه با رطوبت اضافی نیز جهت زندگی بهتر خواهد بود. این اولویت گرما و رطوبت در زمین با تنوع زیستی بیشتر در جنگل های بارانی گرمسیری نسبت به مناطق سردتر و خشک دیده می شود.
در بین ۲۴ سیاره فراخورشیدی نامزد برای میزبانی از حیات و قابلیت سکونت، هیچ یک از آنها دارای تمام معیارهای سیاره های قابل سکونت نیستند، اما یکی از آنها دارای چهار خاصیت مهمست که موجب می شود حیات در آن آسان تر از زمین تشکیل گردد.
منبع: linkbegir.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب