حاشیه ای بر ربات جنجالی این روزها؛
ChatGPT تا کجا پیش خواهد رفت؟
لینک بگیر: در این مقاله به چگونگی تاثیر ChatGPT بر گسترش گفتمان فکری و نحوه تقویت تحقیقات و تحقیقات می پردازیم، ربات گفتگوگر و نویسنده ای که می تواند مناسبات تعاملی میان انسان و ماشین و حتی انسان با انسان را دستخوش تغییر کند.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا، زمان آن فرا رسیده است که گفتگوی انسان و هوش مصنوعی را جدی بگیریم و مورد بازنگری قرار دهیم. با انتشار ربات های گفتگوگر یا اصطلاحا چت بات های پیچیده مانند آنچه شرکت توسعه هوش مصنوعی OpenAI با ربات ChatGPT رقم زده است، گفتگوی موثر میان انسان و هوش مصنوعی برای همه قابل دسترس شده و حتی برای معلمان و اساتید منجر به برخی نگرانی های علمی شده است، چون که دانش آموزان و دانشجویان از آن برای مقاله نویسی استفاده می نمایند و بنابراین در خیلی از مراکز آموزشی ممنوع شده است.
البته در این بین سازمان ها و کشورهایی هم وجود دارند که نیمه پر لیوان را دیده اند و با آغوش باز از آن استقبال کرده اند. مثلاً همین امارات مقرر است بزودی از ربات های هوش مصنوعی بعنوان یک دستیار برای معلمان خود بهره ببرد.
ChatGPT چیست؟
ربات ChatGPT یک هوش مصنوعی مخصوص گفتگو است که بر روی خانواده مدلهای زبان بزرگ ساخته شده و با روشهای فنی یادگیری نظارت شده و تقویتی به خوبی تنظیم شده است.
این ربات در دسامبر ۲۰۲۲ با نظرات مثبتی مواجه گردید و بعنوان مثال نیویورک تایمز آنرا «بهترین ربات چت هوش مصنوعی که تاکنون برای عموم معرفی شده» نامید و گاردین هم اظهار داشت که این ربات می تواند متنی با جزئیات چشم گیر و مانند انسان تولید نماید.این ربات در دسامبر ۲۰۲۲ با نظرات مثبتی مواجه گردید و بعنوان مثال نیویورک تایمز آنرا «بهترین ربات چت هوش مصنوعی که تاکنون برای عموم معرفی شده» نامید.
ChatGPT آخرین مورد از یک مجموعه هوش مصنوعی است که شرکت سازنده از آن بعنوان GPTs یاد می کند و مخفف عبارت «مبدل از پیش آموزش دیده مولد»(Generative Pre-Trained Transformer) است.
یکی از خصوصیت های کلیدی ChatGPT توانایی آن در ایجاد پاسخ های متنی انسان مانند به درخواست ها است. این سبب می شود که برای طیف گسترده ای از برنامه ها مانند ایجاد ربات های گفتگو برای عرضه خدمات به مشتری، ایجاد پاسخ به سؤالات در انجمن های آنلاین یا حتی ایجاد محتوای شخصی سازی شده برای پست های شبکه های اجتماعی مفید باشد.
این ربات می تواند برای کارهای پردازش زبان طبیعی مانند تولید متن و ترجمه زبان استفاده گردد و با مدل GPT-۳.۵ آموزش دیده است که یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین مدلهای زبان موجود هم اکنون است.
ChatGPT این کار را با استفاده از آنچه از مقدار حیرت آوری از متون موجود در اینترنت به دست می آورد، با راهنمایی دقیق متخصصان انسانی انجام می دهد. میلیونها نفر در ماه های اخیر سؤالاتی از ChatGPT پرسیده اند و این ربات تمام تلاش خویش را برای پاسخ دادن به کار می گیرد، مگر این که بداند نمی تواند. پاسخ های آن با اعتماد به نفس بالا و روان عرضه می شوند، حتی اگر گاهی اوقات به طرز شگفت انگیزی اشتباه باشند. اما شاید پرسش هایی از این قبیل پیش بیاید که ما چگونه باید بفهمیم آنچه را که می خوانیم بوسیله ی یک هوش مصنوعی نوشته شده است یا یک انسان
اما شاید پرسش هایی از این قبیل پیش بیاید که ما چگونه باید بفهمیم آنچه را که می خوانیم بوسیله ی یک هوش مصنوعی نوشته شده است یا یک انسان و اینکه چرا این پرسش مهم است؟ یا وقتی در مورد یک تالیف یا مقاله نظر ثبت می نماییم درحال پاسخ به چه کسی هستیم؟
با نگاهی به تاریخچه فلسفی گفتگو می توانیم این سؤال را از نو طرح نماییم و بپرسیم چگونه می توانیم از این ربات های گفتگوگر جدید در حوزه یادگیری استفاده کنیم؟
هوش مصنوعی توانمندتر
ارتباط هوش مصنوعی با گفتگو و دیالوگ برقرار کردن سابقه دارد. در سال ۱۹۵۰، آلن تورینگ(Alan Turing) ریاضیدان انگلیسی یک «بازی تقلید» را پیشنهاد کرد که در آن یک قاضی با یک هوش مصنوعی که تظاهر به انسان بودن می کرد، وارد گفت وگوی تایپ شده می شد تا آزمایش کند که آیا هوش مصنوعی باهوش است یا خیر.
حالا چت بات های هوش مصنوعی امروزی در مورد چنین گفت وگویی چه می گویند؟ Lex.page یک ابزار نگارش با هوش مصنوعی است که می تواند متن تولید نماید یا به سؤالات پاسخ دهد. در ادامه، آنچه که هوش مصنوعی Lex.page زمانی که از آن در مورد هوش مصنوعی و گفتگو پرسیده شده گفته است، می آید:
«هوش مصنوعی به طرق مختلفی با گفتگو مرتبط می باشد. از آنها میتوان برای ایجاد مکالمات و تعاملات طبیعی و انسان مانند با کاربران بهره برد و همینطور کامپیوتر ها و سایر دستگاه ها را قادر می سازد ورودی های کاربر را درک کنند و به صورت مناسب به آنها پاسخ دهند. همینطور می تواند برای تحلیل و بررسی و تفسیر داده های مکالمه، کمک به بهبود خدمات مشتری، کشف تقلب و موارد دیگر استفاده گردد.»
جذابیت آزمون تورینگ این بود که از تعریف رسمیِ هوش اجتناب می کرد و از یکی از اساسی ترین تعاملات، یعنی گفتگو استفاده می کرد. هوش مصنوعی Lex.page در اینباره توضیح داد:
«در این به اصطلاح "آزمایش تورینگ"، انسان با دو موجود که تنها یکی از آنها یک ماشین است، صحبت می کند، بدون این که بداند کدام یک ماشین است و اگر انسان نتواند تفاوت بین ماشین و یک موجود دیگر را تشخیص دهد، پس هوش مصنوعی، آزمون تورینگ را با موفقیت پشت سر گذاشته است.
برای چندین دهه گفتگوی انسان و کامپیوتر به شکل یک خط فرمان بود که در آن می توانستید بر روی یک سیستم عامل نظارت کنید. آنچه حالا تغییر کرده است، توسعه مدلهای زبان بزرگ(LLM) است که بر روی میلیاردها صفحه که به طور عمده از فضای وب گرفته شده اند، آموزش داده می شوند.
این مدلها بسیار باسوادتر هستند و می توانند مکالمه داشته باشند یا حتی مقالات کوتاهی در مورد موضوعات مختلف تولید کنند.
آزمون تورینگ روشی عالی جهت بررسی این بود که آیا یک ماشین مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند انسان ها را با جعل هویت آنها فریب دهد یا خیر.
در سال ۲۰۱۸ ساندار پیچای(Sundar Pichai) مدیر عامل گوگل، دستیار صوتی Duplex را رونمایی نمود که می توانست بدون این که شناسایی شود که یک هوش مصنوعی است، وقت آرایشگاه رزرو کند.در سال ۲۰۱۸ مدیر عامل گوگل، دستیار صوتی Duplex را رونمایی نمود که می توانست بدون این که شناسایی شود که یک هوش مصنوعی است، وقت آرایشگاه رزرو کند.
ازاین رو حیرت انگیز نیست که گفتگو با مدل زبان برای برنامه های گفتگو(LaMDA) بود که بلیک لموین(Blake Lemoine) مهندس گوگل را متقاعد کرد که هوش مصنوعی امکان دارد با احساس و دارای قابلیت درک باشد و در نتیجه ارزش بررسی اخلاقیات را در مورد خود داشته باشد.
لموین می گوید: اگر من نمی دانستم دقیقا چیست، فکر می کردم با یک کودک ۷ یا ۸ ساله مواجه هستم که از قرار معلوم فیزیک می داند.
هنگامی که بلیک لموین ادعا کرد که هوش مصنوعی گوگل احساسات دارد و می تواند خطرآفرین باشد، مقامات گوگل ادعاهای او را رد کردند و هنگامی که لموین نگرانی های خویش را در میان عموم مردم فاش کرد، به مرخصی استحقاقی فرستاده شد!
گفتگو در فلسفه
سنت دیرینه ای در فلسفه ی اندیشیدن به موضوعات دشوار همراه با گفتگو وجود دارد. دیالوگ یک پارادایم برای آموزش، تحقیق و ژانری از نوشتار است که می تواند مبین گفتگوی روشنگرانه باشد.
در گفتگوهای افلاطون و گزنفون، سقراط به اجرای فلسفه و حکمت از راه گفتگو شناخته شده است. پرسش و تأمل در مورد سؤالات به افلاطون و گزنفون این امکان را داد که هم کاربردهای گفتگو را توضیح دهند و هم مدل هایی را عرضه کنند که ما هنوز ۲۰۰۰ سال پس از آن، از آن می آموزیم.
در کتاب «تعریف دیالوگ»(Defining Dialogue) نوشته جفری ام راکول(Geoffrey M Rockwell)، استاد فلسفه و علوم انسانی دیجیتال از دانشگاه آلبرتا آمده است که چگونه دیالوگ ژانری از نوشتار است که با تغییر فرهنگ تحقیق، محبوبیت آن کاسته می شود. همینطور نوعی تعامل است که اخیراً توسط برخی محققان تئوریزه شده است.
در زمان افلاطون و گزنفون، دیالوگ و گفتگو شکل ترجیحی نوشتار فلسفی بود. افلاطون سقراط را بعنوان استاد سخنرانی می داند.
یک سخنرانی مانند مقاله نوشتاری نمی تواند با شنونده یا خواننده سازگار شود. از طرفی، دیالوگ، شنوندگان را بگونه ای درگیر می کند که چت بات های هوش مصنوعی هم می توانند با آن سازگار شوند.
همانطور که هوش مصنوعی Lex.page توضیح می دهد: از نظر گزنفون، سقراط یک مجموعه سؤال می پرسید تا ایده های طرف مقابلش را دریابد و اغلب مکالمه را طوری برمی گرداند تا دیدگاهی مخالف را بیان کند و مبحث مورد بحث را کامل تر بررسی کند. او همینطور معتقد به تعامل دیالکتیک بود که به تمرین جستجوی حقیقت از راه تبادل نظر گفته می شود.
تفکر در گفتگو با ماشین ها
حالا با ظهور ربات های گفتگوگر، عصر گفتگو باردیگر فرا رسیده است. پژوهشگران می گویند می توانیم از در دسترس بودن این ماشین های گفتگوگر نفع ببریم.
به عنوان مثال میتوان با یک استاد اخلاق که با استفاده از هوش مصنوعی Character.AI بوجود آمده است، در ارتباط بود. Character.AI سرویسی است که در آن یک شخصیت خیالی ایجاد می کنید که شما و دیگران می توانید با آن گفتگو کنید.
کاربران می توانند از این استاد یا شخصیت های دیگر سوال کنند و با آن گفتگو کنند. کاری که با هیچ کتاب درسی قدیمی نمی توان انجام داد. با این وجود، مردم نباید به هر چیزی که استاد می گوید اعتماد کنند.
همانطور که سایت Character.AI اشاره می کند، هر چیزی که شخصیت ها می گویند، لزوما صحیح نیست.
جفری راکول می گوید: من در تدریس خود از دانشجویان می خواهم که از ربات های گفتگوگر مختلف برای دیالوگ برقرار کردن استفاده نمایند. این کار، سؤالاتی را در مورد آنچه که یک گفتگو مقرر است انجام دهد و این که چطور می توان از آن برای انتقال ایده ها استفاده کرد، بوجود می آورد. این کار، پرسش ها را در مورد نحوه نگارش یک دیالوگ مؤثر و نحوه ارزیابی آن بوجود می آورد. دانشجویان حالا دلیلی برای بازخوانی دیالوگ های باستانی دارند تا ببینند چگونه به صورت قابل ملاحظه ای کار می کنند.
وی می افزاید: اگر نگران سرقت ادبی هستیم، چرا دانش آموزان و دانشجویان را آموزش نمی دهیم که با دستیاران هوش مصنوعی کار کنند و یاد بگیرند که از راه گفتگو فکر کنند؟ می توانیم به آنها یاد بدهیم که از چت بات ها برای دریافت ایده ها، ایجاد نگاههای جایگزین برای یک موضوع، برای تحقیق در رابطه با سؤالات و ویرایش آنچه که در یک کل منسجم قرار می گیرند، استفاده نمایند.
وی افزود: در عین حال ما همینطور باید به دانش آموزان و دانشجویان خود بیاموزیم که مراقب باشند و در مورد تعامل با هوش مصنوعی و ارزیابی اعتبار گفته هایش دقت داشته باشند.
چیزی که در نهایت مشخص است اینست که با تفکر از راه گفتگو، همه ی ما می توانیم تاریخ غنی و پتانسیل این شکل از تعامل را باردیگر کشف نماییم.
کاربردهای ربات های گفتگوگر
در بین تمام چیزهایی که در بالا گفته شد، ربات های هوش مصنوعی که گفتگوگر و نویسنده هستند می توانند کاربردهای بسیاری در کنار پاسخ به سوالات ما برای انسان داشته باشند.
آنها پتانسیلی دارند که غولی به هیبت گوگل را به وحشت انداخته اند تا مبادا موتور جستجوری قدرتمند آنرا کنار بزند. بطور قطع بنابراین است که گوگل عجولانه مبادرت به عرضه ربات گفتگوگر خود به نام Bard کرد که حتی در ویدیوی تبلیغاتی معرفی خود هم اشتباه کرد و عرضه زودهنگام آن موجبات نارضایتی کارکنان این شرکت را فراهم نمود.ربات های گفتگوگر پتانسیلی دارند که غولی به هیبت گوگل را به وحشت انداخته اند تا مبادا موتور جستجوری قدرتمند آنرا کنار بزند.
کارشناسان می گویند این فناوری بزودی جای موتورهای جستجو را خواهد گرفت. شاید به همین خاطر است که شرکت مایکروسافت که حامی مالی توسعه ChatGPT هم است، به دنبال ادغام آن با موتور جستجوی خود معروف به Bing است.
اما پتانسیل و آینده ی این فناوری بسیار فراتر از عرضه نتایج جستجو و برقراری دیالوگ با انسان و نوشتن مقاله است. بعنوان مثال گرگ براکمن(Greg Brockman) رئیس و یکی از بنیان گذاران شرکت OpenAI می گوید ChatGPT در آینده نزدیک می تواند به بهبود تجربه «سرگرمی تعاملی» کمک نماید.
وی در جریان یک میزگرد اظهار داشت: تصور کنید اگر بتوانید از هوش مصنوعی خود بخواهید پایان جدیدی برای سریال مورد علاقه تان بسازد یا داستان به شیوه دیگری پیش برود و شاید حتی بتوانید خویش را بعنوان شخصیت اصلی یا نقش دیگری در آنجا قرار دهید. سرگرمی در آینده ی نزدیک به این شکل خواهد بود. مثلاً شاید مردم هنوز از آخرین فصل سریال بازی تاج و تخت و پایان بندی آن ناراحت باشند.
براکمن همینطور تصریح کرد که ChatGPT امکان دارد به کارِ دشوارِ در رابطه با نویسندگی و کدنویسی کمک نماید و در عین حال پتانسیل عرضه یک تجربه سرگرمی تعاملی را هم داشته باشد.
تابحال هم از این ربات برای مشاوره دادن به یک قاضی اکوادوری برای صدور حکم قضایی استفاده شده است که البته از آنجاییکه هوش مصنوعی بدون خطا نیست، باید در مورد استفاده از آن در موارد حساس احتیاط کرد.
البته مانند هر فناوری نوین دیگری، چت بات های هوش مصنوعی هم در ابتدای راه با ممنوعیت ها و محدودیت هایی رو به رو شده اند. بعنوان مثال استفاده از ChatGPT در سیستم آموزشی خیلی از کشورها از ترس تقلب ممنوع شده است. اما این سکه روی دیگری هم دارد و برخی کشورها نه تنها آنرا ممنوع و محدود نکرده اند، بلکه با آغوش باز به استقبال آن رفته اند. مثلاً کشور امارات اعلام نموده است که بزودی در سیستم آموزشی خود از ChatGPT بعنوان یک دستیار هوش مصنوعی برای آموزگاران بهره خواهد برد.
حالا زمانی است که به نظر می آید یک فناوری انقلابی ظهور کرده و باید منتظر ماند و دید که چه تغییراتی را در زندگی بشر رقم می زند. چه بسا با توسعه این ربات ها زندگی ما تا سالهای نه چندان دور به کلی متحول شود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب