کشف پژوهشگران درباره ی نحوه بهبود بافت های لطمه دیده
لینک بگیر: تعدادی از محققان آمریکایی بتازگی دریافته اند سلول های سالخورده به بهبود بافت های لطمه دیده کمک می کنند.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، سلول های سیستم ایمنی سالخورده بطور بالقوه در میان تمام سلول های سالخورده حضور دارند، برای اینکه آنها لطمه بافتی و پیری سریع را در سایر اندام ها و سیستم های بدن پخش می کنند. اما کشف جدید انجام شده توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو نشان میدهد که همه سلول های سالخورده، سلول زامبی مضر نیستند.
دانشمندان در حین ارزیابی مجدد نقش سلول های زامبی که طب ضد پیری بدنبال از بین بردن آنها بوده است، دریافتند که تعدادی از آنها در بافت های جوان و سالم جاسازی شده اند و موجب ترمیم طبیعی لطمه می شوند.
دانشمندان حالا این سلول ها را در بافت ریه و سایر اندام هایی مانند روده کوچک، روده بزرگ و پوست که به عنوان مانع در بدن عمل می کنند، مشاهده کرده اند. لطمه های وارده به بافت ریه هنگام درمان با داروهای سنولیتیک(senolytic medicines) کندتر بهبود می یابند.
دکتر "تین پنگ"(Tien Peng)، استادیار ریه، مراقبت های ویژه، آلرژی، و پزشکی خواب و نویسنده ارشد این مطالعه، اظهار داشت: سلول های سالخورده می توانند جایگاه هایی با موقعیت های ممتاز به عنوان نگهبان اشغال کنند که بافت ها را هنگام لطمه دیدگی کنترل می کنند و با تحریک سلول های بنیادی مجاور برای رشد و شروع ترمیم آنها، واکنش نشان می دهند.
وی ادامه داد: این قابل درک بود که دانشمندان در ابتدا سلول های سالخورده را کاملاً مضر می دانستند برای اینکه با بالا رفتن سن افراد، سلول های سالخورده خاصیت های سلول های قدیمی و فرسوده همچون ناتوانی در ساخت سلول های جدید را جمع می کنند. آنها بجای این که مانند سلول های سالخورده طبیعی بمیرند، زنده می مانند و تلفیقی از ترکیبات التهابی که فنوتیپ ترشحی در رابطه با سالخورده(SASP) را می سازند، ترشح می کنند. این عوامل با آلزایمر، آرتریت و سایر اختلالات در رابطه با افزایش سن همچون سرطان مرتبط هستند. نام "سلول های زامبی" نیز بنا بر این برای آنها انتخاب شده است.
در این مطالعه اما پژوهشگران به کشف شگفت انگیزی رسیدند که حذف سلول های سالخورده از موش ها موجب پیشگیری یا کاهش بیماریهای در رابطه با افزایش سن و افزایش طول عمر حیوانات با بهره گیری از سنولیتیک می شود چونکه سنولیتیک سلول های زامبی را مورد هدف قرار داده و از بین می برد.
با این وجود، حذف سلول های سالخورده خطراتی را به همراه دارد. به عنوان مثال، این مطالعه اخیر نشان داد که سلول های سالخورده نیز می توانند با تحریک روند ترمیم سلول های بنیادی، ترمیم روتین را بالا برند. طبق تحقیقات جدید، تحلیل و بررسی ها ممکنست بر ترمیم طبیعی تأثیر منفی بگذارند، اما بطور بالقوه اختلالاتی را که در آن سلول های سالخورده مسئول رفتار سلول های بنیادی پاتولوژیک هستند را درمان می کنند.
بررسی سلول های سالخورده می تواند چالش برانگیز باشد برای اینکه یافتن فاکتورهای آنها، مانند ژن p۱۶، گاهی اوقات کمیاب و چالش برانگیز است. در آزمایش های اولیه، سلول های فیبروبلاست جداسازی شدند و تا ایجاد تعداد سلول های کافی برای آزمایش، در ظروف کشت رشد کردند و سپس با مواد شیمیایی که موجب پیری در سلول ها می شد، تحت فشار قرار گرفتند. اما در موجودات زنده، فعل و انفعالات بین سلول ها و بافت های اطراف آنها بطور قابل توجهی بر فعالیت ژن سلول ها تأثیر می گذارد. این بدان معناست که در مقایسه با سلول های موجود در محیط طبیعی خود، خاصیت های سلول هایی که بصورت جداگانه در یک ظرف شیشه ای رشد می کنند ممکنست متفاوت باشد.
دانشمندان برای ایجاد ابزاری قدرتمندتر برای مطالعات خود، تکنیک رایج ترکیب کردن یک ژن مرتبط(در این مطالعه، ژن p۱۶ که بیش از اندازه در سلول های سالخورده فعال است) با یک پروتئین فلورسنت سبز(GFP) را به عنوان یک نشانگر بهبود دادند. دانشمندان بطور قابل توجهی سیگنال فلورسنت را با افزایش کمیت و پایداری پروتئین فلورسنت سبز در این سلول های سالخورده تقویت کردند. این به آنها اجازه داد تا سلول های سالخورده را در زیستگاه طبیعی بافت های زنده خود ببینند.
دانشمندان دریافتند که سلول های سالخورده در بافت های جوان و سالم به میزان بیشتری نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد وجود دارند و با استفاده از این فنآوری بسیار حساس، اندکی بعد از تولد آغاز به رشد می کنند. دانشمندان همین طور شاخصهای رشد خاصی را کشف کردند که سلول های سالخورده برای تشویق سلول های بنیادی برای تکثیر و التیام بافت ها منتشر می کنند. این کشف که سلول های سیستم ایمنی مانند ماکروفاژها و مونوسیت ها می توانند سلول های سالخورده را فعال کنند، مربوط به پیری و لطمه بافتی است. این یافته نشان میدهد که التهاب در بافت قدیمی یا لطمه دیده، تنظیم کننده حیاتی فعالیت سلول های سالخورده و روند بازسازی است.
پنگ اظهار داشت: تحقیقات نشان می دهد که تحقیقات مربوط به سنولیتیک ها باید بر شناسایی و مورد هدف قرار دادن دقیق سلول های پیر مضر، تمرکز کند. این یافته ها بر نیاز به ساخت داروهای بهتر و مولکول های کوچکی تاکید می کند که بجای بازسازی، زیرمجموعه های خاصی از سلول های پیر را که در بیماری نقش دارند، مورد هدف قرار دهند.
منبع: لینك بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب