ماموریت غیرممكن؛
چین درحال توسعه رادار کوانتومی برای تشخیص هواپیماهای رادار گریز!
لینک بگیر: چین درحال توسعه یک رادار کوانتومی برای تشخیص جت های رادارگریزی است که مخفیانه وارد حریم هوایی این کشور می شوند.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، طبق مطالعه تازه انتشار یافته در مجله "رادار"(Radars) که یک نشریه علمی معتبر چینی است، دانشمندان در چین درحال توسعه یک فناوری راداری کوانتومی جدید هستند که می تواند هواپیماهای رادارگریز و مخفی را با ایجاد یک طوفان الکترومغناطیسی کوچک شناسایی کند.
با این وجود این نخستین بار نیست که پژوهشگران چینی ادعاهای بزرگی در مورد یک رادار کوانتومی کاربردی مطرح می کنند و خیلی از کارشناسان کشورهای دیگر با امکان ساخت چنین دستگاه هایی با تردید مواجهند و معتقدند که این ادعا تنها می تواند یک بلوف فناورانه باشد.
رادارهای معمولی دارای یک بشقاب ثابت یا دوار هستند، اما طراحی رادار کوانتومی بیشتر شبیه تفنگ است و الکترون ها را تقریباً تا سرعت نور شتاب می دهد. بر طبق این گزارش، هنگامی که الکترون ها از لوله پیچ در پیچِ در معرض میدان های مغناطیسی قوی عبور می کنند، می توانند گردابی از امواج مایکروویو ایجاد کنند که مانند یک گردباد افقی به جلو می چرخند.
اگر تکمیل این سیستم موفقیت آمیز باشد، این سیستم راداری کوانتومی جدید از هر سیستم راداری در گذشته فراتر می رود، اما بگفته "ژانگ چائو" از دانشگاه "چینهوا" و همکارانش در دانشکده مهندسی هوافضا، این "اگر" بزرگ است. بگفته آنها اما مزایای بالقوه چنین سیستمی ارزش کار سخت بر روی آنرا دارد.
با این وجود پژوهشگران این مطالعه می گویند که ذرات بنیادی به کار رفته در این طوفان الکترومغناطیسی مصنوعی خواص عجیبی از خود نشان میدهد. در این مطالعه، هر ذره یک حرکت مارپیچ را حفظ نموده که با گذشت زمان و افزایش فاصله کاهش نمی یابد.
اینیشتین پیش بینی کرده است که این امر از نظر فیزیکی امکان پذیر نیست، اما پژوهشگران تاکید کردند که مکانیک کوانتومی نظریه های فیزیکدانان معاصر را دور می زند و این سیستم را قادر می سازد اهدافی را که رادارهای معمولی هیچ گاه آنها را نمی بینند، تشخیص دهد و نه فقط از فاصله زیاد، بلکه در هوای نامساعد نیز به خوبی کار می کند.
اگر این سیستم واقعاً کار کند و در حریم هوایی مورد استفاده قرار گیرد، می تواند به یک مزیت و برتری مهم برای چین تبدیل گردد. امروزه حتی با پیشرفت های بزرگی که در صنعت هوایی صورت گرفته، بیشتر هواپیماها هنوز نمی توانند خودرا از دید رادارها مخفی کنند، چونکه آنها امواج الکترومغناطیسی را منعکس می کنند. بعنوان مثال، هواپیماهای رادارگریزی مانند "F-۲۲ Raptor" یا "F-۳۵" ساخته ایالات متحده، بخش زیادی از امواج رادار را بوسیله یک پوشش مخصوص جذب می کنند که با انعکاس و انتشار حداقلی این امواج می تواند خودرا به اندازه یک توپ بیس بال به رادار نشان دهد.
چنین فناوری رادارگریزی، یک برتری ویژه در مقابل نیروی هوایی سایر کشورها است که عمدتا به جنگنده های قرن بیستم متکی و فاقد خاصیت های رادارگریزی هستند.
با این وجود، در سالهای اخیر شاهد افزایش حساسیت رادارهای نظامی بوده ایم که احتمالاً به اندازه کافی برای تشخیص حتی هواپیماهای رادارگریز نیز بهبود یافته اند. اما مواد جدید نیز به نوبه خود قابلیت های رادارگریزی را افزایش داده و تشخیص هواپیماها را کاهش داده است.
اگر فناوری رادارگریزی به پیشرفت خود ادامه دهد، برخی معتقدند که این فناوری فراتر از قابلیت های تشخیص هر راداری پیشرفت خواهدنمود. بنا بر این بیش از یک دهه است که مهندسان به دنبال ساخت رادار کوانتومی بعنوان یک راهکار بالقوه برای معضل تشخیص هواپیماها هستند.
دانشمندان نظامی در چین در سال ۲۰۱۶ گفته بودند که درحال آزمایش نمونه اولیه رادار کوانتومی خود هستند، اما جامعه علمی این مساله را به شدت مورد تردید قرار دادند. گزارشی که سال قبل در مجله "ساینس"(Science) انتشار یافت، بیان کرد که رادار کوانتومی ممکنست هیچ گاه جهت استفاده های دوربُرد مانند ردیابی هواپیماهای رادارگریز توسعه نیابد، برای اینکه در آزمایشات کمبودهای مهمی مشاهده شده است. یکی از این کمبودها این است که چنین دستگاه هایی فقط در دمای نزدیک به صفر مطلق کار می کنند که بدیهی است بسیار کمتر از دمای آسمان چین است.
"فابریس بوست" متخصص رادار و فیزیکدان آژانس هوافضای فرانسه می گوید: من به این نتیجه رسیده ام که وقتی[چین] خبر از رادار کوانتومی خود می دهد، کاربردی نیست!
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب