شنیدن صداهای ناآشنا در خواب فعالیت مغز را افزایش می دهد
چرا خوابیدن جلوی تلویزیون ما را خسته می کند؟
به گزارش لینک بگیر صداهای ناآشنا در یک محیط جدید می توانند فعالیت مغز را بالا برند و خوابیدن را دشوار سازند.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، پژوهش جدیدی که در "دانشگاه زالتسبورگ"(University of Salzburg) اتریش انجام شده است، نشان داده است که اگر مغز هنگام خواب صداهای ناآشنا را به جای صداهای آشنا بشنود، فعال تر می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهند که ما می توانیم اطلاعات در ارتباط با محیط خویش را حتی در عمق خواب هم پردازش نماییم.
"مانوئل شابوس"(Manuel Schabus)، پژوهشگر دانشگاه زالتسبورگ و همکارانش، ۱۷ شخص را که میانگین سنی آنها ۲۳ سال بود، طی دو شب در آزمایشگاه خواب مورد بررسی قرار دادند. فعالیت مغز این افراد با استفاده از نوار مغزی ردیابی شد. شابوس اظهار داشت: اولین شب آزمایش برای این بود که شرکت کنندگان با محیط جدید، احساس راحتی داشته باشند.
در شب دوم، هنگامی که شرکت کنندگان در خواب بودند، صدای ضبط شده ای از یک سخنرانی پخش گردید. صدا یا برای شخص خوابیده، ناآشنا بود یا به یک شخص آشنا مانند پدر، مادر یا همسر تعلق داشت. در هر دو صورت، صدا بارها و بارها سه نام را بر زبان می آورد که دو نام تصادفی اما معمولی و همینطور نام فرد خوابیده را در بر داشت. صداهای ضبط شده برای چهار دوره ۹۰ دقیقه ای هنگام شب پخش گردید. بین هر صدای ضبط شده، ۳۰ دقیقه فاصله وجود داشت تا شرکت کنندگان راحتتر بخوابند.
بلندی صدا به اندازه ای بود که شرکت کنندگان را از خواب بیدار نکند. شابوس افزود: ما سطوح صدا را به صورت جداگانه تنظیم کردیم.
پژوهشگران دریافتند که صداهای ناآشنا همچون صدای تلویزیون نسبت به صداهای آشنا، فعالیت مغزی بیشتری را در افراد خوابیده ایجاد می کنند. آنها به صورت ویژه، متوجه افزایش تعداد امواج مغزی معروف به "مجموعه های K" یا(K-complexes) در زمانی که شرکت کنندگان صداهای ناآشنا را می شنیدند، شدند.
شابوس اظهار داشت: مجموعه های K جالب هستند چونکه واکنش فوری نسبت به یک اختلال را نشان می دهند. این واکنش به دو بخش تقسیم می شود. نخست، مغز اطلاعات را پردازش می کند و سپس به مهار اطلاعات می پردازد تا فرد خوابیده را بیدار نکند.
اگر فعالیت مغزی شرکت کنندگان نشان می داد که آنها در آستانه بیدار شدن هستند، پژوهشگران صدای ضبط شده را کاهش می دادند تا شرکت کنندگان در خواب بمانند.
شابوس افزود: این از نظر تکاملی منطقی است که چرا صداهای ناآشنا، فعالیت مغزی قوی تری را در مقایسه با صداهای آشنا ایجاد می کنند. صدای ناآشنا نباید هنگام شب با شما صحبت کند و بنابراین این کار، زنگ اخطار را به صدا در می آورد.
وی ادامه داد: این یافته ها امکان دارد بخشی از دلیلی در خصوص مشکل بودن خواب در محیط های جدیدی مانند اتاق های هتل باشند.
"جولی داربیشایر"(Julie Darbyshire)، پژوهشگر "دانشگاه آکسفورد"(University of Oxford) اظهار داشت: این پژوهش نشان داده است که صداهای ناآشنا بیشتر از صداهای آشنا می توانند افراد خوابیده را آزار دهند. ما این اثرات را زمانی می بینیم که بیماران به سختی می توانند در بیمارستان بخوابند. این مورد تا حدودی به این علت است که حدودا هیچ چیز در محیط بیمارستان آشنا نیست. علاوه بر صداهای ناآشنا، بیماران با تجهیزات ناآشنا و غیرقابل پیشبینی بیمارستان احاطه می شوند.
شابوس اظهار داشت: صداهای ناآشنا در نیمه دوم شب در مقایسه با نیمه اول، سبب ایجاد میزان کمتری از مجموعه های K شدند. این بدان معناست که ما می توانیم در حالت حدودا ناخودآگاه، نکته جدیدی را یاد بگیریم.
در هر حال، شابوس تصریح کرد که این بدان معنا نیست که ما می توانیم کلمات جدید را طی خواب یاد بگیریم. وی ادامه داد: شما برای خواب و استراحت به شب نیاز دارید و درست نخوابیدن، بیشتر از این که برای یادگیری سودمند باشد، ضرر دارد.
این پژوهش، در "Journal of Neuroscience" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب