تلسكوپ هابل شاهد انفجار یك ستاره بوده است
دانشمندان ˮانجمن سلطنتی اخترشناسان بریتانیاˮ با کمک تلسکوپ فضایی هابل ناسا بررسی نموده اند که چگونه یک ستاره در مرحله نهایی خود به ابرنواختر تبدیل می شود.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از تک تایمز، مشاهده یک ستاره در مرحله انتهایی آن برای دانشمندان خصوصاً برای ستاره شناسان که مرتباً با تلسکوپ سر و کار دارند کاری آرامش بخش است.
حال پژوهشگران یک انفجار طبیعی را بوسیله تلسکوپ فضایی هابل تشخیص داده اند و نکات جالبی را در مورد یک ستاره کشف کردند که واقعاً جذاب بود.
سی ان ان در این زمینه نوشت: یک لایه هیدروژن همان چیزی است که یک ستاره زرد غول پیکر را در جهان تشکیل می دهد. در صورتیکه این دانش مشترک است اما کارشناسان معتقدند که این مولفه بعنوان یک جز مهم برای فضای گرم داخلی ستاره عمل می کند.
این ابرنواختر توسط دانشمندان به نام "۲۰۱۹yvr "نامگذاری شده است. پژوهشگران بعد از بررسی های بسیار دریافته اند که این جرم آسمانی هنگام تبدیل شدن به ابرنواختر هیچ هیدروژنی ندارد که این مساله کارشناسان را غافلگیر کرده است.
با این وجود این یافته ها در مورد این اجرام ستاره ای سبب شده است که آنها به دنبال پاسخ دیگری باشند که ممکنست پاسخ این معمای نجومی باشد. "چارلز کیلپاتریک"، نویسنده اصلی تحقیق در این زمینه اظهار داشت که آنها قبلاً چنین اتفاقی را درک نکرده اند.
کیلپاتریک اظهار داشت: اگر ستاره ای بدون هیدروژن منفجر شود، باید بسیار آبی باشد به مفهوم دیگر بسیار گرم باشد. تقریباً نا ممکن است که یک ستاره بدون داشتن هیدروژن در لایه خارجی آن اینقدر خنک باشد.
جهت بررسی این ابرنواختر پژوهشگران به مقایسه آن با سایر ستاره ها پرداختند و به این نتیجه رسیدند که برای وقوع یک ابرنواختر ستاره باید دارای ترکیب هیدروژن باشد.
در گام بعد دانشمندان با بهره گیری از کاتالوگ تلسکوپ فضایی هابل یک تصویر قدیمی از ستاره در حال انفجار را شناسایی نمودند که مربوط به چند سال پیش از انفجار آن در فضای وسیع بود.
آنها همین طور دریافتند که یک ابر هیدروژنی در نزدیکی با محل انفجار ستاره با جرم ستاره ارتباط برقرار کرده است. با این کار پژوهشگران نظریه ای را مطرح کرده اند که می تواند به رمز و راز موجود در مورد پرونده جداگانه ابرنواختر پاسخ دهد.
آنها همین طور دریافتند که یک ابر هیدروژنی در همان نزدیکی با جرم ستاره ای از مکانی که منفجر شده است ارتباط متقابل داشته است.
کیلپاتریک اظهار داشت که آنها حدس زده اند که تعدادی از ستاره ها قبل از تبدیل شدن به ابرنواختر فرایندهایی مانند مرگ را تحمل می کنند. این یافته ها نشان داد که پیش از انفجار اصلی چند انفجار دیگر نیز رخ داده اند.
در این صورت این امر به از دست دادن قابل توجهی از جرم ستاره منجر گردیده است که این مساله توضیح می دهد که چرا بنظر می رسد هیدروژن از ستاره خارج می شود. بگفته پژوهشگران این تخلیه مداوم احتمالاً برای دهه ها ادامه داشته است.
نخستین نظریه مربوط به کمبود هیدروژن در بدن ستاره هنگام انفجار بود. نظریه دیگری که کارشناسان مطرح نمودند نیز امکان وجود یک ستاره در نزدیکی است که لایه خارجی هیدروژن را پیش از انتشار از بین می برد.
هم اکنون این نظریه ها تحت بررسی و مشاهده کامل قرار می گیرند تا در آینده ستاره شناسان بتوانند آنچه واقعاً پیش از پدیده ابرنواختر اتفاق افتاده است را ثابت کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب