ساخت غضروف مصنوعی انسان در فضا
اولگ كانوننكو، فضانورد مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) با استفاده از قدرت مغناطیس و یك دستگاه مونتاژ زیستی ˮمغناورˮ موفق به مونتاژ غضروف مصنوعی انسان در فضا شده است.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، این دستگاه سبب می شود خوشه های سلول های انسانی بدون احتیاج به داربست فیزیکی وارد ساختار بافت شوند.
پرینترهای زیستی که می توانند بافت انسان را تولید کنند از قبل در کره زمین وجود داشتند، اما آنها به نیروی جاذبه و داربست ها برای در کنار هم قرار دادن سلول های غضروف متکی هستند. با این وجود، شناوری مغناطیسی در مدار خیلی خوب عمل می کند.
مغناور یا شناوریِ مغناطیسی روشی است که در آن یک شی بدونِ هیچ پشتیبانی به جز میدانِ مغناطیسی به حالتِ شناور در آید. نیروی مغناطیسی برای مقابله با اثراتِ شتاب گرانشی و هر شتاب دیگری بکار می رود.
این روش برای خنثی کردن اثرات شتاب گرانشی و هر شتاب دیگر استفاده می شود و همینطور اشیاء را در صورت عدم وجود جاذبه در محل نگه می دارد. در سال ۲۰۱۵ "اوتکان دیمیرچی"(Utkan Demirci ) و "ناسیده گوزده دورموس"(Naside Gozde Durmus) در دانشگاه "استنفورد" نشان دادند که سلول های زنده هم هنگام قرار گرفتن در محیط مایعات پارامغناطیسی قابل کنترل هستند. آزمایش آنها شامل قرار دادن دو آهنربای قوی قطب مخالف در نزدیکی یکدیگر بود که یک نیروی شیب بالا(gradient force) تولید می کرد. یک کانال ریزسیالی که شامل سلول های دیامغناطیس و مایع پارامغناطیس بود هم بین آهنرباها قرار می گرفت.
این ایده بعداً توسط "ولادیسلاو پارفنوف"(Vladislav Parfenov) در "آزمایشگاه تحقیقات بیوزیستی"(CD Solutions Bioprinting) در مسکو و همکارانش انجام شد. آنها دستگاهی ساختند که عملیات مونتاژ گروه های سلولی به نام "کره گون" به ساختارهای سه بعدی را انجام می داد. دستگاه ساخته شد اما آن دستگاه همراه با موشکی که قرار بود توسط آن به ایستگاه فضایی منتقل شود در نوامبر سال ۲۰۱۸ منفجر شد. پارفنوف و تیمش مونتاژگر زیستی دیگری ساختند و آنرا در ماه دسامبر توسط موشکی در پایگاه فضایی قزاقستان به سمت ایستگاه فضایی بین المللی پرتاب کردند.
یک روز بعد از ورود دستگاه به بخش روسی ایستگاه فضایی بین المللی، فضانورد نورد "اولگ کانوننکو"(Oleg Kononenko) آزمایشی را انجام داد که شامل تزریق محیط پارامغناطیسی به درون لوله های کوچک شیشه ای حاوی سلول های غضروف (برگرفته از زانو و مفصل ران انسان) بود. سپس آنها را خنک کرد و آنها را در دستگاه مونتاژگر زیستی مغناطیسی قرار داد و فشرد.
دمیرچی اظهار داشت: این نخستین بار بود که سلول ها و ارگانوئیدها در فضا مونتاژ و ساخته می شدند. انسان پیش تر قادر به انجام آزمایشات بیولوژیکی و کشت سلول در فضا شده بود، اما قادر به جمع آوری این بلوک های ساختمانی با استفاده از یک ابزار ساخت بیولوژیکی نبود و این نخستین بار است. چنین آزمایشاتی همینطور می تواند به تحقیقات در مورد فعل و انفعالات سلولی که از زندگی در اینجا حمایت می کنند کمک نماید. در صورت عدم وجود گرانش، سلول ها و پروتئین ها بسیار متفاوت رفتار می کنند. درک این فعل و انفعالات بدون سر و صدای گرانشی می تواند اطلاعات جدیدی را در مورد چگونگی تعامل داروها و سلول ها(drugs and cells interact) نشان دهد.
منبع: لینك بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب