در كنفرانس خبری ناسا مطرح شد
پاركر دست خورشید را رو خواهد نمود
به گزارش لینك بگیر آژانس فضایی آمریكا(ناسا) شب گذشته (۴ دسامبر ۲۰۱۹) اولین یافته های خود درباره ˮكاوشگر خورشیدی پاركرˮ (Parker Solar Probe) را منتشر نمود و اطلاعاتی در مورد نتایج تحقیقات و اطلاعات دو شیرجه نخست این كاوشگر به تاج خورشید به اشتراك گذاشت.
به گزارش لینك بگیر به نقل از ایسنا، این كاوشگر در طول سال قبل سه برابر بیشتر از هر فضاپیمای دیگری در تاریخ به خورشید نزدیك شده و با استفاده از چهار ابزار علمی خود به جمع آوری داده ها پرداخت.
اعضای گروه تحقیقات پاركر اندكی بعد از روانه كردن این كاوشگر به سمت خورشید متوجه شدند كه این كاوشگر می تواند نرخ ارسال اطلاعات بالاتری نسبت به آنچه فكر می كردند، داشته باشد. آنها از این قابلیت به نفع خود استفاده كردند و داده های بسیار بیشتری را از دو شیرجه اولیه پاركر به اتمسفر خورشید نسبت به آنچه انتظار می رفت، به دست آوردند.
ناسا پیش تر این داده ها را از راه پرتال های مختلف در اواسط ماه نوامبر منتشر نموده است، اما این كنفرانس از راه دور كه توسط چهار كارشناس مأموریت پاركر برگزار می گردد كه در مورد نتایج تحقیق این كاوشگر بحث می كنند، به ما كمك می نماید تا از جزئیات آن آگاه شویم.
كاوشگر خورشیدی پاركر ناسا هم اكنون مجموعه ای از برخوردهای نزدیك با خورشید را انجام می دهد. مشاهدات اولیه فضاپیما درك ما از خورشید و محیط آنرا بهبود بخشیده است. باآنكه خورشید در مقایسه با سایر ستارگان بسیار نزدیك به ما است، اما همیشه اسرار علمی جذاب و اساسی را از ما پنهان كرده است. بعنوان مثال، ما هنوز نمی دانیم كه تاج خورشیدی - خارجی ترین جو خورشید - دمای بیشتر از یك میلیون كلوین را چگونه حفظ می نماید، در حالیكه سطح قابل مشاهده دمایی زیر ۶ هزار K۱ دارد. تاج خورشید، باد خورشیدی را تولید می كند.
باد یا طوفان های خورشیدی ( Solar wind) جریانی از ذرات یونی (پلاسما) انرژی داری هستند كه از سوی خورشید به فضا در تمام جهات ساطع می شوند. همین طوفان های خورشیدی هستند كه در برخورد با سطوح فوقانی جو زمین سبب ایجاد شفق قطبی و حتی گاهی تداخل جریانهای برق و سیستم های ارتباطاتی می شوند. ذرات بنیادی كه به زمین برخورد می كنند، هم از خورشید و هم از بیرون ازمنظومه شمسی سرچشمه میگیرند. ذرات باردار، عمدتاً متشكل از پروتون، الكترون و ذرات آلفا (هسته هلیوم)، به صورت پیوسته به بیرون از خورشید جریان دارند.
دانشمندان ناسا گزارش دادند سنسورهای نصب شده بر روی كاوشگر خورشیدی پاركر نوسانات میدان الكتریكی و میدان مغناطیسی در باد خورشیدی را كه بزرگتر از آن چیزی كه در زمین است، شناسایی كرده اند. این نوسانات می تواند بواسطه تلاطم در باد خورشیدی یا بی ثباتی پلاسما كه توسط یونها یا الكترونها هدایت می شوند، بوجود آمده باشد. وجود چنین نوساناتی نشان داده است كه ناپایداری های پلاسما تاثیر بسیار بیشتری در پویایی و انرژی باد خورشیدی نسبت به گذشته دارد.
دانشمندان همینطور مشاهدات خود درباره یون و الكترون پلاسما خورشید را عرضه دادند. آنها دریافتند كه وارونگی در میدان مغناطیسی خورشید غالباً با پیشرفت های موضعی در جزء شعاعی سرعت پلاسما همراه می باشد. نویسندگان از سیگنال كاملاً واضح از نیم خط باد خورشیدی برای مطالعه هندسه و پیكربندی این زمینه استفاده می نمایند. این روش سبب می شود دانشمندان بتوانند معكوس های میدان مغناطیسی را بعنوان خمیدگی های شكل S در خطوط میدان كه از خورشید در آمده اند تفسیر كنند.
دانمشندان با بررسی ابزار تصویربرداری كاوشگر خورشیدی پاركر، مشاهدات از راه دور از نور پراكنده شده توسط الكترون ها و گرد و غبار در نزدیكی خورشید را بررسی كردند و شواهد اولیه را در مورد وجود یك منطقه بدون فرض گرد و غبار فرضی در نزدیكی خورشید مشاهده نمودند كه تا پیش از این كشف نشده بود.
تصاویر دقیق از كاوشگر خورشیدی پاركر همینطور تغییرات مكانی در باد خورشیدی را نشان داده است كه مطابق با تغییرات در میدان مغناطیسی خورشید در سطح آن است و حباب های كوچكی از پلاسما را نشان داده است كه از خورشید خارج میشود و بخشی از باد خورشیدی جوان را تشكیل میدهد.
یافته های دانشمندان نشان میدهد كه كاوشگر خورشیدی پاركر با ورود به منطقه ای غیر قابل كشف از منظومه شمسی، اكتشافات بزرگی را انجام داده است. در آینده نزدیك، پژوهشگران با ادغام و بررسی همه این داده ها اطلاعات مهمی درباره ساختار خورشید و باد خورشیدی به دست خواهند آورد. بعنوان مثال، محققان می بایست اندازه گیری های میدان های الكتریكی و مغناطیسی را با مشاهدات دقیق ذرات پلاسما تركیب كنند تا تعیین كنند كه چطور میدان ها و پلاسما برهمكنش دارند و بی ثباتی ها را كنترل می كنند.
پیش بینی می شود دوره چهارم اوج و حضیض پاركر در ۲۹ ژانویه سال ۲۰۲۰ انجام گیرد كه در آن مرحله این كاوشگر در فاصله ۱۹.۴ میلیون كیلومتری(۱۲.۰۵ میلیون مایل) از خورشید قرار خواهد گرفت و در همان حال به سرعت های بیشتر از ۱۰۹ كیلومتر در ثانیه(۶۷.۶ مایل در ثانیه) می رسد. سرانجام، كاوشگر خورشیدی پاركر به فاصله ۶.۴ میلیون كیلومتر(چهار میلیون مایل) از خورشید می رسد، در این مرحله باید مقادیر عظیمی از گرما و تابش را تحمل كند. این اتفاق در سال ۲۰۲۵ رخ خواهد داد و همانطور كه از مأموریتی مانند این انتظار داریم، كاوشگر همچنان به جمع آوری داده ها ادامه می دهد تا اینكه به یك فلز سوخته تبدیل گردد.
در سال ۲۰۲۰، آژانس فضایی اروپا ماموریت" Solar Orbiter۱۰ "را پرتاب می كند. باآنكه این فضاپیما به اندازه پاركر به خورشید نزدیك نخواهد شد، اما مجموعه وسیعی از ابزارهای علمی آن در تركیب با پاركر برای فاش كردن اطلاعات كلیدی در مورد خورشید استفاده خواهد شد. بعنوان مثال، Solar Orbiter تركیب عناصر و حالتهای بار یون را اندازه گیری می كند و از نور خورشید در طول موج های مختلف نور عكس می گیرد. این اندازه گیری های مشترك مطمئناً درك دانشمندان از خورشید و بادخورشیدی را گسترش خواهد داد چونكه حالا، خورشید بار دیگر به ما ثابت كرد كه هنوز هم اسرار زیادی دارد كه آنرا از ما پنهان كرده است.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی كند.
فایل آنرا از اینجا دانلود كنید: video/mp4
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب